معراجنامه تیموری، از نسخههای خطیِ ارزشمند و از منابع تصویریِ مهم برای فهم هنر دینیِ اسلامی است. عقاید، بینش و ایدئولوژیِ پدیدآورندگانِ این اثر بهخوبی در آن متجلّی شده است. وفورِ شعلههای آتشین در نظامهای نشانهایِ تصویریِ این معراجنامه و اطلاقِ آنها به چندین مدلولِ متفاوت و حتی گاهی متقابل، نگارههای معراجنامه تیموری را بیش از پیش متمایز کرده است. این مقاله، با تطبیقِ این عناصر درونمتنی، به مطالعه مفاهیم مختلف آتش و چگونگی تغییر کارکرد معناییِ آن در این معراجنامه پرداخته است و سعی دارد علاوه بر بررسیِ پیوند میان نار و نور در این نسخه، مراتب مختلف آتش در آن را نیز با بینش اسلامیِ نگارگر تیموری مطابقت دهد. همچنین معانیِ ضمنیِ متفاوتِ آتش در این نسخه خطیِ مصوّر، مسلماً نگارگر تیموری را وادار کرده است فرم و شکل آن را از نظر بصری تغییر بدهد. این پژوهش به مطالعه این مهمْ نیز خواهد پرداخت.